Kitle iletişim araçları aracılığıyla sunulan moda ürünler, ihtiyaç fazlası eşyalar, teknoloji ve yeni yaşam tarzları alışveriş çılgınlığını meşrulaştıran araçlar haline geldi. Bu süreçte özellikle gençler, iletişim araçları vasıtasıyla tüketicilere ulaştırılan ürünlerden ve hizmetlerden en çok etkilenen toplumsal kesimi oluşturuyor. Bu sadece Türkiye için geçerli değil elbette dünyada da durum aynı. Dünyada her 3 tabaktan biri çöpe gidiyor ve her 1 dakikada 3 çocuk açlıktan ölüyor. İsraf edilen gıdanın yüzde 60’ının yeniden kazanılabileceğini düşündüğünüzde içinize bir ferahlık gelmemesi mümkün değil.
Tüketicinin Korunması ve Piyasa Gözetimi Genel Müdürlüğü’nün 2019 için yayınladığı Türkiye İsraf Raporuna göre “Dünyada herkesi beslemek için yeteri kadar yiyecek olmasına rağmen dünya üzerindeki insanların 815 milyonu gıdaya ulaşım sağlayamamaktadır. Dünyanın karşı karşıya olduğu en büyük zorluklardan biri, 2050 yılına kadar yaklaşık 10 milyara ulaşması beklenen artan küresel nüfusun, beslenme ihtiyaçlarını karşılamak için yeterli yiyeceğin olmasını sağlayamama durumudur. 2050 yılında iki milyar insan daha beslemek için, gıda üretiminin küresel olarak yüzde 50 oranında artması gerekmektedir.”
Bu rakamlara baktığımızda gıda israfının ne kadar önemli olduğunu görmekteyiz ve bu durumun aslında yetersiz beslenmenin önlenebilmesinin önünde bir engel hâline geldiğini de söyleyebiliriz. Gıda israfından enerji israfına, su israfından giyim israfına kadar her biri ayrı ayrı ele alınması gereken kalemlerdir. Türkiye İstatistik Kurumu(TÜİK)’nun Hanehalkı Bütçe Anketi kullanarak hesaplanan 2003-2016 yılları arasındaki hanelerin ortak nominal elektrik harcamalarına bakıldığı zaman, sürekli arttığı görülmektedir. Dolayısı ile asıl sorumluluk bizlere düşmektedir.
Tasarruf etmek için kredi kartını evde bırakandan tutun da köyüne dönmek isteyene kadar birçok insan var. Evet, tasarrufun önemini anlamakla geç kalmış bir nesil ve ülkeyiz diyebiliriz. Hâlbuki gelişmekte olan ülkelerin en önemli silahı tasarruftur. 2050 yılında iki milyar insan daha beslemek için, gıda üretiminin küresel olarak yüzde 50 oranında artması gerekmektedir.
YAZAR: MERVE KANTARCI ÇULHA